Kınalıkuzum

Serkan 15-10-2019, 09:00 0 799 kez görüntülendi

Ne söylesem, ne desem boş
Her yanım parelenmiş
Her paresinde sen
Bir varmışların, bir yokmuşların
İsmi oldun,
Ne çok birikmişsin içimde
Bir volkanın lav püskürtmesi gibi
Bende yazılara püskürtüyorum
Gece olunca, sessizce yerimi alır
Sana bakarım usulca
Çıkıp da "abi" dersin diye
Geçiyor ömür baharı
Bendeki sonbahar
Yapraklar içinde döküldün
Senin hayalinle otururken
Dizime düşen yaprak gibi
Resminle beraber saklıyorum
Benimki bir benzetme işte
Abilik kolay değilmiş,
Yükümlülüğü varmış,
Meğer kardeşliği kaldırabilmekmiş
Abilik
Usulca dökülüyorsun mısralara
Karşımda gibi, kalvyede gibi
Ben değil, sen yazıyor gibi
.......